Haven't you noticed how time flies
Blijf op de hoogte en volg Tom
26 Maart 2014 | Suriname, Paramaribo
Mijn laatste reisverslag dateert al van 13 dagen geleden, de tijd blijft hier vliegen en gaat zelfs alleen maar nog sneller. Het gaat hier nog steeds goed, héél goed zelfs.
17 maart was weer eens een nationale feestdag; Holi Phagwa. In Nederland vinden jullie kaolohipsters het sinds kort ook leuk om als "festiviteit" kleurenpoeder over elkaar heen te gooien en ik moet jullie gelijk geven, zo gek is het helemaal nog niet. We begonnen de dag met een klein drankje bij de Waterkant. Later was het feest in de Palmentuin, waar de stagiaires vrijwel niet te herkennen waren door het gele/groene/paarse/rode/roze poeder. 's Avonds draaiden meerdere DJ's op het Onafhankelijkheidsplein, wat een prachtige locatie is voor een feest als dit. De headliner was DJ Chuckie die toch wel wat meer zijn best had mogen doen naar mijn mening, misschien had ik gewoon te weinig drankjes op want los ging het wel. Nog wat dagen met een roze nek en een lichte gloed in mijn haar rondgelopen maar dat was het waard.
Afgelopen vrijdag was het weer tijd voor een tripje, Raleighvallen - Voltzberg. Door alle ontwikkelingen van afgelopen week, die ik uiteraard lekker voor mezelf hou, had ik er wat minder zin in dan normaal maar ik heb me uitstekend vermaakt. De eerste nacht sliepen we op de grond op een onbewoond eiland (tudum), er liep wel constant iemand voor mijn neus want we waren met een flinke groep. De helft van de gasten heeft wakker gelegen van het geluid van de brulapen, de overige gasten schijnen wakker te hebben gelegen van een 20-jarige bakra die de palmbomen om probeerde te zagen...ik noem geen namen. Zaterdag sliepen we op een resort in een hangmattenverblijf waar ook enorm veel vleermuizen sliepen, laten dat nou gelukkig net mijn favoriete dieren zijn. Overdag vooral gechilld in het water en wat termieten gegeten tijdens een tochtje door de jungle, smaakte naar niks. Zondag mochten we de slachting van een tapir, die de dag daarvoor geschoten was, bijwonen. Deze tapir belandde 's avonds op de barbecue, niet gek. Voordat de tapir op het vuur ging nog wat piranha's gevangen die ook gegeten zouden gaan worden. Omdat gasten voor gaan, bleven voor mij voornamelijk piranhakoppen over maar daar zat ik niet mee. Lekker joh!
We hadden besloten 's nachts te beginnen aan de wandeling naar de Voltzberg, zodat we daar de zonsopkomst konden bekijken. Deze tocht van zo'n 6 uur (door de jungle en bergop, inclusief terugweg) is goed te doen, ware het niet dat ik zieke bulten op mijn enkels had. De jeuk aan mijn enkels is gedurende de hele tocht met geen pen te beschrijven geweest, voor de betweters onder ons: ook met een toetsenbord was deze onbeschrijfbaar. In plaats van de zon, maakte de maan helaas plaats voor mist maar toch was de nachtelijke tocht het waard. Op de terugweg naar het resort een labaria (giftige slang), Bambi en wat doodskopaapjes gezien. De doodskopaapjes (meneer Nilssons) waren trouwens ook op het resort, net als de gieren, in grote getale aanwezig. Na teruggekeerd te zijn van de lange tocht maakten we ons op voor de nog langere terugreis naar Paramaribo.
En nu zijn we twee dagen verder en is de organisatie voor de volgende poolparty, 2 dagen voor mijn vertrek (huilen), alweer in volle gang. We blijven bezig!
17 maart was weer eens een nationale feestdag; Holi Phagwa. In Nederland vinden jullie kaolohipsters het sinds kort ook leuk om als "festiviteit" kleurenpoeder over elkaar heen te gooien en ik moet jullie gelijk geven, zo gek is het helemaal nog niet. We begonnen de dag met een klein drankje bij de Waterkant. Later was het feest in de Palmentuin, waar de stagiaires vrijwel niet te herkennen waren door het gele/groene/paarse/rode/roze poeder. 's Avonds draaiden meerdere DJ's op het Onafhankelijkheidsplein, wat een prachtige locatie is voor een feest als dit. De headliner was DJ Chuckie die toch wel wat meer zijn best had mogen doen naar mijn mening, misschien had ik gewoon te weinig drankjes op want los ging het wel. Nog wat dagen met een roze nek en een lichte gloed in mijn haar rondgelopen maar dat was het waard.
Afgelopen vrijdag was het weer tijd voor een tripje, Raleighvallen - Voltzberg. Door alle ontwikkelingen van afgelopen week, die ik uiteraard lekker voor mezelf hou, had ik er wat minder zin in dan normaal maar ik heb me uitstekend vermaakt. De eerste nacht sliepen we op de grond op een onbewoond eiland (tudum), er liep wel constant iemand voor mijn neus want we waren met een flinke groep. De helft van de gasten heeft wakker gelegen van het geluid van de brulapen, de overige gasten schijnen wakker te hebben gelegen van een 20-jarige bakra die de palmbomen om probeerde te zagen...ik noem geen namen. Zaterdag sliepen we op een resort in een hangmattenverblijf waar ook enorm veel vleermuizen sliepen, laten dat nou gelukkig net mijn favoriete dieren zijn. Overdag vooral gechilld in het water en wat termieten gegeten tijdens een tochtje door de jungle, smaakte naar niks. Zondag mochten we de slachting van een tapir, die de dag daarvoor geschoten was, bijwonen. Deze tapir belandde 's avonds op de barbecue, niet gek. Voordat de tapir op het vuur ging nog wat piranha's gevangen die ook gegeten zouden gaan worden. Omdat gasten voor gaan, bleven voor mij voornamelijk piranhakoppen over maar daar zat ik niet mee. Lekker joh!
We hadden besloten 's nachts te beginnen aan de wandeling naar de Voltzberg, zodat we daar de zonsopkomst konden bekijken. Deze tocht van zo'n 6 uur (door de jungle en bergop, inclusief terugweg) is goed te doen, ware het niet dat ik zieke bulten op mijn enkels had. De jeuk aan mijn enkels is gedurende de hele tocht met geen pen te beschrijven geweest, voor de betweters onder ons: ook met een toetsenbord was deze onbeschrijfbaar. In plaats van de zon, maakte de maan helaas plaats voor mist maar toch was de nachtelijke tocht het waard. Op de terugweg naar het resort een labaria (giftige slang), Bambi en wat doodskopaapjes gezien. De doodskopaapjes (meneer Nilssons) waren trouwens ook op het resort, net als de gieren, in grote getale aanwezig. Na teruggekeerd te zijn van de lange tocht maakten we ons op voor de nog langere terugreis naar Paramaribo.
En nu zijn we twee dagen verder en is de organisatie voor de volgende poolparty, 2 dagen voor mijn vertrek (huilen), alweer in volle gang. We blijven bezig!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
